'Ben, gözlerinden başladım seni sevmeye, kalbin hep ikinci planda kaldı.'

Harfleri içinde hapseden kelimelerim yok ya da annesinin makyaj malzemelerini çalmış masum, ucuz, süslü cümlelerim.. Üzerime dikilmiş çuvaldızım ve iğnemi batıracak kimsem yok. Gözlerimi kaçıracağım başka bir çift göz yok. Son sözümü bekleyen hikayelerim, mutlu masallarım yok. Yoksulluğum yok. Senle başlayan ve senle biten eylemlerim yok. Anlıyor musun? İstediğim bir şey de yok!

- Sadece, beni biraz daha az unut...

'Ben, gözlerinle başladım hayata, yaşamak hep ikinci planda kaldı.'

Hayatım yok. Basamaklarını çıkarken yorulacağım ve dinleneceğim merdivenim yok. Ulaşılması kolay hayallerim ya da (içine) edecek hayalim yok. Gülmeyi hatırlayan dudaklarım, duymayı bilen kulaklarım, adından öte adım yok. Bir dilin ekmeğe ihtiyacım yok. Anlıyor musun? İstediğim hiçbir şey yok.

- Sadece, beni biraz daha az unut...

'Ben gözlerine kazıdım küfürlerimi, günah hep ikinci planda kaldı.'

Üstüste konulduğunda bütün bir ömrü resmeden tablolarım yok. Dilencinin duasına amin diyecek kudretim yok. Konuşacak, koşacak, yürüyecek, bağıracak, bakacak dermanım yok. İnsanları anlamak isteyen bir aklım ya da kalbim ya da ruhum ya da duygularım yok. İnancım yok, inanacağım hiç kimse yok. Anlamıyorsun!

- Sadece, beni biraz daha az unut...

'Ben başladım gelmişine, geçmişine. Şimdiki zaman hiç olmadı.'

Halim yok, isyanım, sitemim yok. Sevecek bir yanım, tamamlanacak bir yarım ya da görmezden gelinecek kadar saf, temiz günahlarım yok. Birinci planlarım, ikinci baharlarım yok. Nefesim yok. Anlıyor musun? Nefes alacak param yok. Unutacak aklım, hatıralarını yaşatacak kalbim yok. Sana 'unutma' diyecek cesaretim yok.

- Beni unut! Sadece, biraz daha az...

Merve Ceylan

'Ben, gözlerinden başladım seni sevmeye, kalbin hep ikinci planda kaldı.'

Harfleri içinde hapseden kelimelerim yok ya da annesinin makyaj malzemelerini çalmış masum, ucuz, süslü cümlelerim.. Üzerime dikilmiş çuvaldızım ve iğnemi batıracak kimsem yok. Gözlerimi kaçıracağım başka bir çift göz yok. Son sözümü bekleyen hikayelerim, mutlu masallarım yok. Yoksulluğum yok. Senle başlayan ve senle biten eylemlerim yok. Anlıyor musun? İstediğim bir şey de yok!

- Sadece, beni biraz daha az unut...

'Ben, gözlerinle başladım hayata, yaşamak hep ikinci planda kaldı.'

Hayatım yok. Basamaklarını çıkarken yorulacağım ve dinleneceğim merdivenim yok. Ulaşılması kolay hayallerim ya da (içine) edecek hayalim yok. Gülmeyi hatırlayan dudaklarım, duymayı bilen kulaklarım, adından öte adım yok. Bir dilin ekmeğe ihtiyacım yok. Anlıyor musun? İstediğim hiçbir şey yok.

- Sadece, beni biraz daha az unut...

'Ben gözlerine kazıdım küfürlerimi, günah hep ikinci planda kaldı.'

Üstüste konulduğunda bütün bir ömrü resmeden tablolarım yok. Dilencinin duasına amin diyecek kudretim yok. Konuşacak, koşacak, yürüyecek, bağıracak, bakacak dermanım yok. İnsanları anlamak isteyen bir aklım ya da kalbim ya da ruhum ya da duygularım yok. İnancım yok, inanacağım hiç kimse yok. Anlamıyorsun!

- Sadece, beni biraz daha az unut...

'Ben başladım gelmişine, geçmişine. Şimdiki zaman hiç olmadı.'

Halim yok, isyanım, sitemim yok. Sevecek bir yanım, tamamlanacak bir yarım ya da görmezden gelinecek kadar saf, temiz günahlarım yok. Birinci planlarım, ikinci baharlarım yok. Nefesim yok. Anlıyor musun? Nefes alacak param yok. Unutacak aklım, hatıralarını yaşatacak kalbim yok. Sana 'unutma' diyecek cesaretim yok.

- Beni unut! Sadece, biraz daha az...